viernes, 13 de abril de 2012

¡HAI, FRAGA DO EUME!



¡Hai! Fraga do Eume
negriña  quedache
o  verde briloso
voltouse azabache.


Quixeron matar…
¡Beleza e encanto!
¡Traballo e lecer!
¡Deixaron espanto!


A man atrevida
segou a fermosura
rompeu o corazón
deixoute ¡hai! a escuras.


¡Hai! Fraga do Eume
¡Onde os aledaños!
¡Repletos de pinos!
¡E máis de castaños!


¡Hai! terra do Eume
¡Que todos choramos!
 a túa gran dor
pegada a levamos.



A tódala xente que viviu directamente como a beleza e encanto se voltaba cinza.
Grandes recordos do meu tempo estudantil na  Vila de Ponte do Eume ,fanme lembrar toda a fermosura que alí se atopa.
Biquiños, para todos vos.

Asun.



15 comentarios:

  1. bonito trabajo Asún, lamentablemente no entendí muchas de las palabras, no hablo el idioma, solo castellano
    pero las imágenes que dejaste entre las estrofas me dejan entrever de qué va el poema

    besitos y feliz fin de semana!!

    ResponderEliminar
  2. ¡Hola Asun!!!

    Perdona mi tardanza mi niña: estuve ausente y ahora voy poco a poco llegando a mis blogs amigos, con poca salud y poca fuerza.

    Tus versos hoy son tristes y hermosos a la vez, un bonito homenaje a tanta desolación. Sin haber llegado el verano, hay que ver cuanto desastre por el fuego, quemándose verdaderas joyas de belleza y encanto como tú bien dices, de ese parque natural.
    Esperemos que esta lluvia que está cayendo, favorezca la flora y la fauna. ¡Y que siga lloviendo! Que aunque hay a quien le cansa enseguida, es muy necesaria.
    Gracias por tus letras y por escribirlo en nuestra querida lengua gallega. ¡Queda delicioso!

    Te dejo mi gratitud y mi admiración. Un abrazo y se muy feliz.

    ResponderEliminar
  3. Gracias por tus palabras y compañía en estos días, estoy segura que hay mucha gente buena y seria, con gran calidad humana, así como eres, en este mundo de los blogs. Gracias querida Ave.

    ResponderEliminar
  4. Que razón tienes Asun, las quemas son terribles, la de Camariñas aún se nota, ese paisaje seco y renegrido, asi pasará con Eume y otros lugares.
    Estos días ando un poco fuera de todo esto, poco a poco volveré a visitar
    Te deseo un buen fin de semana.
    Un abrazo.
    Ambar

    ResponderEliminar
  5. Aunque no he entendido algunos de los versos, ya que no sé gallego, me ha dado la impresión de que van dirigidos a esos terribles fuegos que recientemente han arrasado esas maravillosas tierras gallegas. Me ha dado mucha pena ver cómo ardían esos bosques.besotes amiga Asun

    ResponderEliminar
  6. Lo entendí muy bien!!!!!!! una belleza ..besitos Ave Peregrina de los Vientos muá :*

    ResponderEliminar
  7. LLora el alma cada vez que el humo se eleva, trayendo llamas tras de si.
    Belleza de naturaleza por descuido sufrida.

    Cariños

    ResponderEliminar
  8. Hermosos versos querida amiga como siempre mezcla de idioma pero muy claros muy elocuentes con las imágenes.

    Besos que tengas un lindo domingo amiga mía.

    ResponderEliminar
  9. Muita coisa que ontem parecia importante ou significativa amanhã virará pó no filtro da memória. Mas o sorriso (...) ah, esse resistirá a todas as ciladas do tempo.

    Caio Fernando Abreu


    Feliz e abençoado Domingo e beijos meus! M@ria

    ResponderEliminar


  10. Paso a saludarte mientras me sea posible y el tiempo me lo permita, para acompañarte en el fin de semana, produciéndome una grata emoción compartirlo contigo.

    Al permitirme disfrutar de tus entradas, pensadas con la lógica del sentimiento para satisfacción de todos los que tienen el gusto de leerlas y opinar del tema en cuestión sobre el que se verse.

    Con afecto por mi parte me despido, hasta otro memento que nos siga permitiendo reforzar nuestra amistad a través de las palabras en equilibrada armonía...

    Un abrazo para saludarte
    y un beso para acompañarte

    María del Carmen



    ResponderEliminar
  11. Siempre estupendas las cosas que nos dejas.

    Saludos y un abrazo.

    ResponderEliminar
  12. Triste poema y triste que se queme de esa manera la naturaleza,cuánto tiempo para volver a renacer, realmente espantoso amiga.Besitos.

    ResponderEliminar
  13. Buenos días:
    Precioso testimonio del sentir de todos los españoles por la tragedia sufrida en esa bella tierra.
    Pero la naturaleza sabe rehacer lo que destruimos las personas y confío en que pronto la herida se cicatrice y la vida vuelva a brillar en esos parajes.
    Por degracia lo he visto muchas veces en Gredos y, con el tiempo, se ha recuperado.
    Un abrazo.

    ResponderEliminar
  14. Hola Asu, saludos.

    Más o menos he podido comprender algunas palabritas. Bellas imagenes.
    Te abrazo en Cristo y te deseo una feliz continuación de semana.

    ResponderEliminar
  15. Hola Asun, buenas tardes, el fuego es terrible hace mucho destrozos, una pena una pena,
    tu poema es precioso, un fuerte abrazo amiga. te deseo un buen fin de semana.

    Lola.

    ResponderEliminar

"No somos nada si no estamos prestos a ser sensibles con la humanidad".

Pedro Pantoja Santiago


Gracias por comentar

asun